Kumkale Oyalama Çıkarması
V. Ordu komutanı Liman Von Sanders, Boğaz Bölgesi’nin savunmasında
ağırlığı Saroz Körfezi ve Anadolu yakasında Beşige Koyu çevresine
vermiştir. Düşüncesine göre İntepe, Erenköy, Kepez ve Çanakkale’de
bulunan topçu mevzilerini tehdit eden, kilit noktasını oluşturan Erenköy
Mevzileri’nin ele geçirilmesiyle Boğaz’ın savunması ciddi sarsıntıya
uğrardı. Liman Von Sanders’in Başkomutanlığa sunduğu bu raporunda
oldukça haklıydı. Fakat bu harekatın şu tarafı unutulmuştu: Menderes’ten
itibaren doğuya doğru uzanan dağlık arazinin olması harekatın dağlarla
Boğaz arasında sıkışır, savunmaya elverişli ormanlarla kaplı engebeli
arazi bu harekatı oldukça zora sokardı. Böyle bir harekat için oldukça
büyük bir güce ihtiyaç duyulmaktaydı. Bu sebeplerden dolayı İtilaf
Kuvvetleri bu harekattan vazgeçmiştir.
General Hamilton’un Fransız Komutanlığı’na 18 Nisan’da verdiği emirle,
Gelibolu Yarımadası’na çıkacak ana kuvvetlere yardım ve boğaz girişinde
bulunan Türk kuvvetlerinin tespit edilmesi amacıyla Kumkale’ye çıkarma
yapılması, buradaki Türk birliklerinin imha edilmesiyle yine aynı
birliklerin Avrupa yakasına taşınması istenmiştir. Ayrıca bu harekata
destek amacıyla Beşige Koyu’na da bir gösteri çıkarması yapılacaktır.
Fransız Filosu, 25 Nisan saat 04:30’da plan gereği Kumkale önlerine geldiler ve 05:15’te bombardıman başlar. Akıntılar yüzünden Fransız Tugayı ancak saat 10:00’da kıyıya ayak basmıştır. Aynı saatlerde Beşige kıyılarında olan Fransız birlikleri öğlene doğru yoğun sis sebebiyle harekattan vazgeçmiş ve geri çekilmiştir.
Anadolu yakasını savunmadan sorumlu 15. Kolordu Komutanı Weber Paşa, kıyıları zayıf kuvvetle tutmak ve gece yapılacak taarruzlarla düşmanı geri püskürtmek düşüncesindedir. Bu sebeple ana kuvvetleri geride toplu olarak tutmaktaydı. Bu yüzden, kalabalık olan Fransız Tugayı Kumkale Koyu’nu ele geçirmiştir. Aynı gün saat 18:00’de yapılan Türk taarruzunda köyde göğüs göğüse mücadele olmuş fakat çıkan karışıklıklar neticesinde harekat durdurulmuştur. 26 Nisan’da yapılan çeşitli taarruzlar neticesinde asıl hedeflerine ulaşamayan Fransız kuvvetleri 26 Nisan’ı 27’sine bağlayan gece geri çekilmişler ve Gelibolu Yarımadası’nda gerçekleşen muharebelere destek vermek amacıyla bu bölgeye sevk edilmiştir.
Kumkale Çıkarması’nda Fransız Tugayı’na karşı çetin bir mücadele içerisine giren 3. Türk Tümeni’nden 31. ve 39. Alaylar oldukça ağır kayıplar vermiştir. Türk kaybı; 467 şehit, 763 yaralı, 505 kayıp olmak üzere toplam 1735 tir. Bunun karşısında Fransız Tugayı’nın kaybı; 176 ölü, 481 yaralı, 129 kayıp olmak üzere toplam 786 zayiattır.
Fransız Filosu, 25 Nisan saat 04:30’da plan gereği Kumkale önlerine geldiler ve 05:15’te bombardıman başlar. Akıntılar yüzünden Fransız Tugayı ancak saat 10:00’da kıyıya ayak basmıştır. Aynı saatlerde Beşige kıyılarında olan Fransız birlikleri öğlene doğru yoğun sis sebebiyle harekattan vazgeçmiş ve geri çekilmiştir.
Anadolu yakasını savunmadan sorumlu 15. Kolordu Komutanı Weber Paşa, kıyıları zayıf kuvvetle tutmak ve gece yapılacak taarruzlarla düşmanı geri püskürtmek düşüncesindedir. Bu sebeple ana kuvvetleri geride toplu olarak tutmaktaydı. Bu yüzden, kalabalık olan Fransız Tugayı Kumkale Koyu’nu ele geçirmiştir. Aynı gün saat 18:00’de yapılan Türk taarruzunda köyde göğüs göğüse mücadele olmuş fakat çıkan karışıklıklar neticesinde harekat durdurulmuştur. 26 Nisan’da yapılan çeşitli taarruzlar neticesinde asıl hedeflerine ulaşamayan Fransız kuvvetleri 26 Nisan’ı 27’sine bağlayan gece geri çekilmişler ve Gelibolu Yarımadası’nda gerçekleşen muharebelere destek vermek amacıyla bu bölgeye sevk edilmiştir.
Kumkale Çıkarması’nda Fransız Tugayı’na karşı çetin bir mücadele içerisine giren 3. Türk Tümeni’nden 31. ve 39. Alaylar oldukça ağır kayıplar vermiştir. Türk kaybı; 467 şehit, 763 yaralı, 505 kayıp olmak üzere toplam 1735 tir. Bunun karşısında Fransız Tugayı’nın kaybı; 176 ölü, 481 yaralı, 129 kayıp olmak üzere toplam 786 zayiattır.
Yorumlar
Yorum Gönder